Sommige mensen hebben heel vreemde wensen in mijn ogen. Maar ik heb nooit begrepen waarom je iets dat jou vreemd is bij voorbaat zou afkeuren. Of erger. Zoals ik dingen vreemd vind aan anderen, zullen zij zeker ook dingen vreemd vinden aan mij. Stel je voor dat alles aan anderen bekend was. Dat zou betekenen dat iedereen hetzelfde was en dat er niets meer te ontdekken viel. Dat zou toch vreselijk zijn? En dan zouden er eigenlijk helemaal geen anderen meer zijn. Alleen dezelfden. Als ik iets vreemd vind aan een ander, is dat mijn probleem: niet dat van de ander. Maar er zijn ook mensen die daar dan weer anders over denken. Denk aan religieuze fanatieken of andere fascisten.
Stel je voor dat je een meisje van 14 of 15 jaar oud bent. En dat het je allerliefste wens is, om later als infanterist voor de Landmacht door de modder te mogen kruipen, in dienst van Nederland. Vreemd misschien. Niet onvoorstelbaar. Maar stel je ook voor dat je op school vreselijk gepest wordt, omdat jouw huidskleur net een beetje afwijkt van wat de pesters normaal vinden. En stel je dan voor dat je bij dit pesten tijdens de gymles een keer zo hard geslagen en getrapt wordt, dat je KO raakt en je rug breekt. Zoiets komt nooit meer goed. Voor altijd rugpijn. Voor altijd gedoe met onderzoeken en revalidaties.
Wrecking ball, 80 x 100 cm, € 2500,-
Ik ken iemand die het overkomen is. Haar levensdroom kapot geschopt. Maar ze vocht keihard terug. Ze trainde haar lijf, op allerlei manieren. Lopen, rennen, vechtsporten… Het lukte haar uiteindelijk om via een opleiding tot technicus bij de Marine toch bij de Landmacht terecht te komen. En wie weet wat nog volgt? Ze is één van de sterkste meiden die ik ken. Iemand voor wiens innerlijke kracht ik te allen tijde mijn hoed zou afnemen als ik er een droeg, uit welgemeend respect. Respect voor zoveel zelfdiscipline die ik niet ken. Respect voor wat mij vreemd is.
Dit schilderij Wrecking Ball is mijn ode aan haar: haar kick terug, waarmee ze uitbreekt uit het harnas van rechtlijnigheid dat dit zogenaamd tolerante land ook kenmerkt. Sterker nog: dit land lijkt patent te hebben op rechte lijnen. Alleen de regelmatig terugkerende ‘vreemde’ invloed van mensen als zij kan dit land behoeden voor verstikking. Daarnaast is zij de enige die ik ken, die zo soepel en gemakkelijk zo’n prachtige high-kick kan maken op een paar indrukwekkende high heels.